Monyѐt Jeung Buaya

carasunda.com-Monyѐt Jeung Buaya

Di sisi walungan, aya monyѐt anu hayang meuntas. Tapi manѐhna teu bisaeun ngojay. Lamun nѐkad, manѐhna bisa titeuleum. 

“Kumaha ieu nya? lamun teu meuntas bisa paѐh kalaparan. Di dieu mah geus euweuh bungbuahan nu bisa di dahar, da beak ku nu maroro. Dasar jelema, sarakah pisan!” ceuk monyѐt dina jero hatѐna.

Sabot keur ngahuleng kitu, teu kanyahoan di hareupeunna geus aya buaya. Tina tagogna mah buaya tѐh matak pisieuneun. Kitu namah pantes da awakna badag jeung keker, sarta katelah kejem tur licik.  

 Sabenerna si monyet tѐh sieuneun ningali buaya, tapi manѐhna neger-neger sorangan bari nungguan naon anu rѐk diomongkeun ku buaya. Monyѐt ogѐ tatan-tatan tur waspada bisi buaya ngadadak nyerang manѐhna.

“Hѐy, monyѐt!” ceuk buaya “kaula ningali manѐh siga nu bingung, ku naon?”

“Oh enya,” jawab monyѐt “Anjeun bener buaya! kuring rѐk meuntas, rѐk nѐangan bungbuahan keur dahar. Tuh tingali di Beulah dieu mah geus euweuh bungbuahan nu bisa di dahar.”

“Oh, kitu masalahna,” ceuk buaya. Jorojoy waѐ dina hatѐna aya pikiran rѐk nipu si monyѐt. Buaya ngarasa yakin rencanana moal gagal. 

“Lamun anjeun percaya, sok geura naѐk kana tonggong kaula, anjeun bakan dianteurkeun ku kaula meuntas.” Pokna bari seuri dina jero hatѐna.

“Wah, anjeun hadѐ hatѐ buaya makѐ rѐk nganteurkeun kuring,” monyet meuni bungaheun pisan. Manehna can sadar, lamun buaya ngabogaan rencana jahat.

“Biasa waѐ lah, kan urang tѐh kudu silih tulungan, manѐh sih monyѐt sok suudzon waѐ ka kaula tѐh.”

“Sok, buru atuh geura naѐk kana tonggong kaula.”

Teu pikir panjang deui monyѐt langsung luncat kana tonggong buaya. Terus si buaya ngojay ninggalkeun sisi walungan. 

Tapi saenggeus aya di tengah walungan, buaya tѐh teu ngajugjug ka sisi walungan sebrangeun, tujuan si monyѐt. Manѐhna kalah putar-puter waѐ. Bari nyarita ka monyѐt “Hѐy, monyѐt! lamun kaula teu nganteurkeun manѐh ka sisiwalungan itu, naon nu rѐk dilakukan ku manѐh? Manѐh mah geuning gampang katipu. Kabeneran pisan kaula keur butuh pisan jantung manѐh keur anak kaula.”

Monyѐt kakara nyadar yѐn manѐhna ditipu ku buaya. Gagancangan manѐhna nѐangan akal supaya bisa salamet. 

“Hѐy, buaya! lamun jantung kuring mangfaat keur anak anjeun, teu nanaon lah ku kuring rѐk diihlaskeun. Tapi hampura buaya, kuring teu mawa jantung kuring, da ku kuring disimpen di luhur tangkal di sisi walungan tadi,” ceuk monyѐt bari nunjuk katangkal gedѐ sisi walungan munggaran manehna panggih jeung buaya.

“Ayeuna anteurkeun heulua kuring ka tempat tujuan kuring, saenggeus kitu ku kuring rѐk dicokot jantung kuring kѐ dibikeun ka anjeun.” ceuk monyѐt 

Buaya percaya waѐ kana omongan si monyѐt. Terus manѐhna nganteurkeun monyѐt meuntas pikeun ngala bungbuahan. Teu lila monyѐt balik deui bari ngagembol bungbuahan terus naѐk deui kana tonggong buaya. 

Saenggeus nepi ka sisi walungan munggaran, monyѐt luncat naѐk katangkal gedѐ anu tadi dituduhkeun ku manѐhna ka buaya. 

“Hey, buaya! Thank you, nya! Geus ngabantu kuring tapi sorry, jantung kuring keur kuring sorangan. Anjeun mah bodo buaya, maenya aya jantung bisa ditinggalkeun dina tangkal?” ceuk monyѐt bari ngalѐos asup deui ka jero leuweung, ninggalkeun buaya anu masih olohok.

Tweet

Subscribe to receive free email updates: